Hanni Münzer "Marlene"
18.08.2018 r.
HANNI MÜNZER
„MARLENE”
Życie i śmierć, wojna i pokój to wzajemnie przeciwstawiające się sobie wyznaczniki w powieści „Marlene” Hanni Münzer. Ciekawy utwór fabularny osnuty jest na tle rzeczywistych wydarzeń historycznych XX wieku. Autorka ze szczególną starannością przedstawia losy kobiety w czasie II wojny światowej. Główna bohaterka utworu, Marlene jest przedstawicielką kobiet zmagających się z okropnościami wojny. Całe swoje życie walczyła z brutalnością i zniewoleniem, które spotykały kobiety. Wcześnie przystąpiła do ruchu oporu. W swoim działaniu dążyła do obrony słabszych – kobiet i dzieci. Nie zgadzała się z krzywdą i cierpieniem, które przynosiły lata wojny. Sama doświadczyła ciężkiego losu osoby prześladowanej, ściganej i więzionej. W hitlerowskim obozie Auschwitz była świadkiem nieludzkiego traktowania osadzonych. Każdy dzień w obozie przynosił tragiczne przeżycia. Głód, brud, choroby były przyczyną cierpień ponad ludzkie wyobrażenie. Tragiczny los uwięzionych potęgowały jeszcze bestialskie praktyki lekarskie i zwyrodniałe zachowania służby więziennej. Kobiety były poniewierane, zmuszane do prostytucji, bite i poniżane. Marlene, jako przedstawicielka kobiet, którym wojna przyniosła takie okrucieństwa, wypowiada się przeciw wszelkim zatargom zbrojnym na świecie. Apeluje o zachowanie pokoju i wzajemnego poszanowania wszystkich narodów.
W walce o pokój doniosłą rolę do spełnienia mają kobiety. To są matki, żony, siostry i córki tych, którzy idą na wojnę. One rodzą dzieci, wychowują młode pokolenie. Mają prawo być wolne, uczyć się, pracować i żyć w pokoju.
„Marlene” jest literackim apelem o pokój i oskarżeniem tych wszystkich, którzy dążą do wojny. To są bardzo ważne problemy współczesnego świata. Na potwierdzenie tego zamieszczono w utworze „Przemówienie Grety Jakob w siedzibie ONZ wygłoszone 12. lutego 1995 roku”, które kończy przesłanie:
„Dopiero kiedy tolerancja i szacunek staną się motywem przewodnim naszych moralnych wyborów, możliwy będzie pokój i zgodne współżycie. Dopiero wtedy na świecie zapanują sprawiedliwość i pokój”.
Antonina Podolak – DKK w Józefowie